در باور متقدمان، آسمان جایگاهی پاک و مقدس بود که با عالمی دیگر پیوند داشت و رنگ آبی آن نیز بر معنویت و تقدس آن میافزود و اینگونه وانمود میشد که آسمان مکان خداوند و فرشتگان است و روان انسان بعد از مرگ بدانجا پرواز میکند.
آنان بر این باور بودند که آسمان اگر خود خدا نباشد، بیشک واسطهی میان خدا و انسان است و پیشانینوشتی که از سوی خدا برای انسان تدارک دیده شده، حتما به وسیلهی آسمان به او میرسد. به همین خاطر است که هنگام نیایش سر به آسمان برده و دستها را به سوی آسمان دراز میکردند و هنگام دعای خیر و یا نفرین شر برای کسی با انگشت اشاره، آسمان را نشانه میگرفتند.
به طور کلی آسمان نماد پاکی و قداست و بخشندگی است. طراح در این محصول با به کار بردن عناصری همچون ابر، ماه و خورشید در کنار هم، که تداعیکنندهی آسمان است، علاوه بر خلق یک محصول زیبا، به معنای نمادین پاکی و بخشایش در این پدیده نیز اشاره کرده است.