اسفنکس از انواع نقوش جانوران ترکیبی است که انسان پیشین آن را با ذهن و تخیل خودش آفرید و در طی ادوار مختلف تاریخی، با مفاهیم و ظواهر متفاوت پرورش داد. این نقش در ایران هم نمود پیدا کرد و در دوران باستانی و اسلامی مورد استفاده قرار گرفت.
اسفنکس به شکل گاو بالدار یا به شکل شیر با سر انسان مذکر به تصویر کشیده شده است. چهرههایی از آن هنوز در بنای پارسه (تخت جمشید) و نقش برجستهها و مجسمههای موجود در موزهها به ویژه در موزه بریتانیا لندن، موزه لوور پاریس، موزه ملی عراق بغداد، موزه متروپولیتن نیویورک، موزه پرگامون در برلین و مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو باقیماندهاند. این آثار معمولاً به آشوریان باستان نسبت داده شدهاند. اسفنکس را در ورودی شهر قرار میدادند تا هر کسی که وارد شهر میشود بتواند آن را ببیند.