با قایقی کوچک
روان در رود می رانم.
رودی پُر زِ ِ آب کوهساران
از دل جنگل
نِدای آن چکاوک ها
شمیم دل نواز باد
می خواند مرا آرام.
در پس ِ آن کوه
آن آب زلال چشمه جاری
تمام خستگی ها
گویی از من دور.
در میان این طبیعت های زیبا
هر دل سنگی جلا گیرد
پاکی را می توان حس کرد
زیبایی را فهمید
اینجا می توان حتی خدا را دید
خوشحالیم که با ما همراه هستید 🙏🤗
سپاس از شما 🌹