این اثرِ سارازی گردنبندی است که با الهام از طرح جاجیمهای ایرانی طراحی شده است.
جاجیم زیراندازی دورویه است که پرز ندارد و میتوان از هر دو رویِ آن استفاده کرد. جاجیم تقریباً در همهی نقاط ایران بافته میشود: از گیلان و مازندران، تا آذربایجان و کردستان و لرستان. رنگهای مورد استفاده در جاجیم معمولاً طبیعی هستند و از گیاهان و مواد معدنی به دست میآیند.
جاجیم هنریست که با روزمرهی ایرانیان آغشته است: چه زمانی که طی روزهای متمادی بافته میشود و چه زمانی که به عنوان روانداز و زیرانداز در زندگی روزمره کاربرد پیدا میکند.
نقوش جاجیم اشکالی هندسی هستند که تا بینهایت تکرار میشوند: الگوهای لوزی، مربعها و مستطیلها که نماد ثبات و پایداریاند و مثلثها که نمادی از تغییر و حرکتاند. علاوه بر این الگوهای اصلی، گاهی از طرحهای اسلیمی و یا طرحهایی که نمادهایی فرهنگی و آیینی در هر منطقه هستند نیز در جاجیمها استفاده میشود.
اما این لوزیها و مربعها و مثلثها وقتی کنار هم میآیند و تکرار میشوند، دیگر لوزی و مربع و مثلث نیستند؛ افسونی بیپایاناند که سالهاست است ایرانیان به آنها خیره شدهاند. از طرفی، این نقشها نیز سالهاست که شاهد خوشیها و ناخوشیهای ایرانیان هستند. و حالا، تکهای از این تکراریِ بینهایت میتواند جواهری باشد که صاحبش را به فرهنگ کهن این سرزمین گره بزند.
.
موسیقی: بخشیهایی تلفیقی از موسیقی فیلم گبه به آهنگسازی حسین علیزاده
.