پیراهن روباه ساده

‎کاش می شد باز کوچک می شدیم
‎لااقل یک روز کودک می شدیم
‎خاطرات کودکی شیرین ترند
‎از کمان آسمان رنگین ترند
‎درس اول آب ،بابا نان بود
‎خواندنش شیرین وهم آسان بود
‎توی نیمکتها به زور جا می شدیم
‎با اشاره زود برپا می شدیم
‎درس پند آموز روباه وکلاغ
‎حفظ می کردیم همه با اشتیاق
‎خانه کوکب چقدر پاکیزه بود
‎ماست ونیمرویش عجب خوشمزه بود
‎ریزعلی چون پیرهن از تن درید
‎جان صدها مرد وزن را او خرید
‎زیر باران ما چه خندان می شدیم
‎توی جنگلهای گیلان می شدیم
‎چوپان با آن دروغهای بزرگ
‎گله را کرد طعمه ی آقای گرگ
‎توی مشقهامان چه جرها می زدیم
‎یک خطش را در میان جا می زدیم
‎او ندیده خط بطلان می کشید
‎روی قلب ما چه سوهان می کشید
‎ای معلم تا ابد یادت به خیر
‎یاد درس ومهرو فریادت به خیر
‎کاش می شد باز کوچک می شدیم
‎ساده وپاک همچو کودک می شدیشم-